Emekliler Yılı” değil, “Sefalet Yılı

Emeklilerin refah içinde yaşamları sağlanana kadar bıkmadan, usanmadan yazmaya devam edecegim.
Bu söylediklerim beni vurduğu yere kadar vursun, umurumda değil. Hislerim karmakarışık ve elimde kâğıt kalemden başka hiçbir şey yok. SSK %15.75 memur emeklisine verilen %11.54 zamla, insanların yaşama hakkı elinden alınmıştır.

Yeni yıla girerken herkesin konuştuğu asgari ücret ve emekliye verilecek zamlardı. Masaya oturuldu günlerce tartışıldı, sonunda karar verildi, ama tartışmalar bitmedi. Kardeşim gariban 15,000 TL kira veriyor, elektrik, şu, doğalgaz faturaları çok yüksek, söylermisiniz emekli nasıl geçinecek. Emekli her zaman haklı, garibanın aldığı maaş, ayın birkaç gününü bile kurtarmıyor.

Devlet sadece zengin işverenleri düşünerek iki arada bir derede kalmışsa bunda emeklinin suçu ne? Bunun suçlusu kim? Tabi ki devlet, bu konuda kafası çalışan, dünya ekonomisini iyi bilen birini musluğun başına oturması gerekir. En azından vatandaş olarak biz böyle düşünüyoruz. Devlet emeklisini düşünmüyor, enflasyona ezdiriyor ve ezdirmeyede devam ediyor.

Yaşanılan süreçte bu programla gıdadan giyime, konuttan ulaşıma, sağlıktan sosyal ve kültürel faaliyetlere kadar geniş bir yelpazede emeklilerin gerçek sorunlarına bir çözüm bulunamadığı gibi günün koşullarına uygun olarak, emeklilere yapılması gereken maaş artışları da gerçekleşmedi. Emeklinin alım gücü iyice düştü.

Üstüne üstlük birde havale yaparken ev kirası diye yazma diyerek insanları tehdit ediyorlar. Niçin, çünkü vergi kaçıracak. Gariban ne yapıyor? Gıkını çıkaramayarak bu suça ortak oluyor, başka çaresi yok ki zavallının. Ev bulmak, emlakçı, depozito ve nakliye ücreti derken ezim ezim eziliyor benim emeklim.

Yüksek enflasyon ve önü bir türlü alınamayıp, artan hayat pahalılığı karşısında açlık sınırının altında yaşama mecbur edildiler. Emekliler yılı değil, sefalet yılı oldu. Geçmişte, farklı iş kollarındaki çalışmaları ve harcadıkları emeklerle ekonomiye katkıda bulunan emekliler, ortalama yaşam sürelerinin artması sebebiyle devletin sırtında mali yük olduğu yönünde bir algı var.

Bugün devlete çalıştığı süre içinde prim ödeyerek emekli olanlara harçlık niyetine ödenen maaşlar, büyük bir lütufmuş gibi kamuoyuna sunulmaktadır. Bugünkü ekonomik krizin onlarca sebebi varken, krizin faturasının emeklilere, asgari ücretlilere kesilmesinin de hiç bir dayanağı yoktur.

Ve diyorum ki…
Bu ülkenin tepeden tırnağa samimi, dürüst, vicdanlı
insanlara ihtiyacı var.