Bir kimse hakkında, “nasıl bir insandı?” diye sorulduğunda, eğer o kimse iyi biri ise, ahlâklı, namuslu bir insandır derler. Şayet kötü biri ise, halk arasında ahlâksız, sahtekâr bir insandı derler. İyi bir insan olur, efendi olur, namuslu olur ama bir türlü eş bulamaz, çünkü beğenilmez. Beğenilse bile aldatılır. Bu söylediklerim kadınlarımız için de geçerlidir. İyi bir kadındır, eştir ama her zaman aldatılır, ihanete uğrar.

İyi insanlar, kötü olmayı da seçebilirlerdi ama seçmeyerek, hep iyi olmaya çalıştılar. Kötüler küçük bir iyilik yapsa, yıllarca konuşulur ve yaşamları boyunca hep iyi birisi olarak anılırlar. Ama iyiler öldükleri zaman, çok iyi biriydi denilerek geçiştirilir. Bazen iyi olmak yetmiyor, insanlar iyi değil de, kötü olduklarında daha çok fark ediliyorlar demek ki. İyilerin iyiliği unutulup, kötülerin yapmış oldukları bir iyiliğe şükrederler.

Hiç dikkat ettiniz mi? kötü insanların hayatlarında yapmış oldukları bir iyilik hiç unutulmaz. Ama ne yazık ki, iyi tarafları da varmış denilerek her zaman yüceltilmeye çalışılır. Ben insanları anlamakta zorlanıyorum. Artık bunun farkına varmalıyız. İyilerin bir kez yaptığı kötülük, kötülerin yaptığı bir iyilikle kıyaslanınca, her zaman kötüler kazandığını görürüz.

Kötüler her zaman kötüdür, ama iyi bir şey yaptıklarında “aslında özünde iyi” görüşüne iter insanları. Öyle ki, insanlar, beklemeye değecek kadar büyük bir iyiliği dokunacak beklentisi içinde ömürlerini geçirirler. Tüm bunların içinden geçerken, kendimizi haklı görüp, kurban ilan edeceğimiz yerde, ben nerede hata yaptım? ben bu olaylardan hangi dersleri çıkarmalıyım? diye sorgulamıyoruz.

Neden, kötüler başlarına gelen olumsuzluklara rağmen, bunlardan ders çıkarmayıp, kötülüğe devam ettiklerine, bir türlü anlam veremiyorum. İyimserlik duygusundan bile yoksun olan bu kişiler, her şeyi karanlık ve kötü tarafından görürler. Onların hayrına olabilecek şeyleri bile, ters düz edip baktıklarında, olabilecek ihtimalleri düşünerek, kendilerini karanlıklara sürüklerler. Kendilerine benzeyen insanları etraflarına toplayıp, toplumları savaşlara ve kötülüklere çekerler.

Bazı kötüler ise kanla beslenirler. Tıpkı İsrail ve ABD gibi. Bu vampirler savunmasız masum insanların kanlarıyla beslendikleri gibi, etraflarında ne kadar kötü komplo teorileri varsa, o denli şişerler, egoları tavan yapar. Zamanı geldiğinde ise, çocuk, yaşlı demeden bu masum insanların kanında boğulacaklardır. Buna emin olun.

İnsanlar düşüncelerini iyiye yöneltirse, zaten her şey çorap söküğü gibi gelecek, dirlik ve düzen olacak. Neyi paylaşamıyorsunuz? Bu savaşlar niçin bitmiyor? Bunun tek sorulusu başta ABD, AB, kanlı terör devleti İsrail ve sessiz kalan bazı İslam ülkeleri. Sizler kendinizi ne sanıyorsunuz? Her şeyi siz mi biliyorsunuz? Biz Türk’üz, Türk milletiyiz, hepiniz önümüzde eğileceksiniz. İslam ülkelerine sesleniyorum. Gazze ve Kudüs’ü savunmak yerine, haçlılarla birlik olmuşsunuz. “Yazıklar olsun size”

Ve diyorum ki…
Kötüler yüceltilmediği sürece, iyiler hep var olacaktır.