Dolandırıcılar insanları aldatma amacı ile yalan söyler. Bu yalan yüzünden bir takım insanlar bunlara inanarak zarar görürler. Yalan herhangi bir doğruluğa ya da gerçekliğe sahip değildir. Güveni yok eder. Günümüzde en çok bilineni ise kendilerini hakim, savcı ve polis olduklarını soylerek masum insanları tuzaklarına düşüren yalanlardır.

Yalan söyleyen kişi kendisini son derece zeki olarak görebilir ama aslında tavrı, konuşma üslubu, sesi, bakışları, kullandığı kelimeler onu hemen ele verir. Dürüst bir insanın konuşmaları ve tavrı ile, yalancının tavırları arasında büyük farklar görürüz.
Yalan söyleyenler, sürekli yemin ederek, ikna edici olmaya çalışırlar. Söylediklerinde samimi olmayan bir insan, ikna edici görünmek için sık sık yemin ederek insanları ikna etmeye çalışırlar.

Yalancıların yemin etmek dışındaki bir başka üslup özellikleri ise, konuşmalarında sık sık dindar olduklarına dair ifadeler kullanmalarıdır. Örneğin yalanına inanılmadığı veya söylediklerinden şüphe edildiği söylendiğinde, “Allah benim kalbimi biliyor”, “Allah şahidim”, “eğer doğru değilse Allah şuradan çıkmamı nasip etmesin” gibi ifadeler kullanırlar. Oysa bu tarz sözler kimi zaman o kişilerin samimiyetsizliklerini gizlemek için kullandıkları bir yöntemdir.

Yalana zemin hazırlayan giriş cümleleri kullanır. Yemin etmek ve dini anlamları olan cümleler kullanmanın yanısıra yalancının, yalanlarına zemin hazırlayan, yalanını daha en baştan ikna edici göstermeye çalışan ifadeleri olur. “Çok samimi söylüyorum”, “bana inanabilirsin”, “bütün içtenliğimle söylüyorum”, “gerçekten doğru söylüyorum” gibi sözler çoğunlukla bu amaçla söylenir.

Yalan söyleyen insan çevresindekilere güvenmiyor, onları gerçek dostları ve yakınları olarak görmüyor demektir. Hem yabancıladığı ve yakınlık duymadığı insanlarla birlikte olmaktan, hem de yalanının anlaşılmasından korktuğu için, tavırları da rahat ve doğal olmaz. Konuşması, sesi, oturuşu son derece kontrollü olur. Kasılmaktan dolayı sesi zayıf çıkar, gözleri küçülür. Karşısındaki insanlara korku, çekinme ile bakar. Gözlerinde samimiyetsizliği, güvensizliği ve tedirginliği belli olur.

Yalancılığı huy edinmiş kişilerde zaman zaman yalan anında aşırı sakinlik görülse de, birçok insan yalan söylediğinde heyecanlanır, elleri terler. Huzursuz tavırlar gösterir. Sakin, huzurlu, ruhu dingin bir insanın hali olmaz. Yalan söylerken sürekli olarak gözlerini kaçırır, karşısındaki insanın gözlerine bakamaz. Ancak kaçamak bakar veya kalabalık bir yerde ise, kendini başkalarının arkasında gizlemeye çalışır. Yalanının ortaya çıkmasından, gözlerinin kendisini ele vermesinden kaçınır.

Bazı kimseler yalan söylediklerinde göz seyirmesi, yere bakma, sürekli ayaklarını sallama, başını sallayarak konuşma gibi belirtiler de olur. Bu tür tiklerin veya davranışların temelinde ise, yalan söyleyen kişi, kendi sahtekarlığını bildiği için duyduğu tedirgin ve huzursuz olurlar.

Ve diyorum ki…
Bu gibi yalancı sahtekarlara sakın inanmayın. Sonra pişman pişman olursunuz, maddi olarak altından çıkamayacağınız yükün altına girersiniz.
Aile birliğiniz dağılır, “Allah korusun”